Πέμπτη 16 Μαρτίου 2023

Το Άστρο του Δαυίδ

 

Κύλησαν τρία χρόνια τρομοκρατίας, κυβερνητικής αναλγησίας και υποκρισίας, επιβολής αντισυνταγματικών μέτρων  και καταστολής θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών  απ' την ημέρα της 11ης Μαρτίου 2020 όπου ο ΠΟΥ κήρυξε την πανδημία του κορωνοϊού. Η κανονικότητα έχει επανέλθει για την πλειοψηφία των πολιτών ή πιο σωστά οι ίδιοι οι πολίτες θέλησαν να επανέλθουν στην κανονικότητα επειδή θεωρούν ή μάλλον θέλουν να θεωρούν ότι  έχει χτιστεί το περιβόητο τείχος του Βερολίνου (ήτοι τείχος ανοσίας) το οποίο οικοδομήθηκε τόσο μέσω των επαναλαμβανόμενων νοσήσεων όσο και μέσω των εμβολιασμών αλλά και επειδή έχουν κουραστεί πλέον να φοβούνται τον κορωνοϊό και θέλουν τη ζωή τους πίσω. Συνεχίζουν λοιπόν να κυκλοφορούν ανέμελα και ελεύθερα όπως πρώτα, με μια μικρή διαφορά.  Κάθε ένας απ' αυτούς τους πολίτες έχει εισαγάγει στον οργανισμό του το περιεχόμενο ενός σκευάσματος με αμφίβολη ή μάλλον ανύπαρκτη αξιοπιστία δίχως να προβάλει καμία αντίσταση.

Στην πραγματικότητα, δεν είναι πλέον ελεύθερος αλλά αιχμάλωτος του εμβολιαστικού σκευάσματος το οποίο μάλιστα  έχοντας μια περιπαιχτική διάθεση εις βάρος του προδομένου και υποταγμένου πολίτη αλλά και μια διάθεση να τον ταξιδέψει στο όχι ιδιαίτερα μακρινό παρελθόν, και συγκεκριμένα στο 2020,  όπου και  έκανε την μεγαλοπρεπή εμφάνισή του, ξεκινά έναν ηχηρό μονόλογο: "Θα ζούμε για πάντα μαζί! Μέχρι το τέλος της ζωής σου θα είμαι εγώ ο μοναδικός κυρίαρχος του μυαλού σου, των σκέψεων σου, του αίματος που ρέει στις φλέβες σου. Δεν μπορείς να με βγάλεις πια απ' τον οργανισμό σου. Υποτάχθηκες! 

Η αλήθεια είναι ότι για ένα σύντομο χρονικό διάστημα σου πρόσφερα στιγμές άφθονης χαράς: μπόρεσες να αντικρύσεις συνανθρώπους σου, που δεν με επέλεξαν και προτίμησαν να υψώσουν με περηφάνια και με ανυπότακτο πνεύμα το ανάστημά τους απέναντί μου, να ταπεινώνονται καθώς τους βύθιζαν τον βαμβακερό στυλεό στη ρινική τους κοιλότητα, καθώς στέκονταν στην ουρά με το έγγραφο που αποδείκνυε την καθαρότητά τους και το οποίο το είχαν πάντα μαζί τους σε κάθε έξοδο απ' την κατοικία τους, καθότι έπρεπε να το επιδεικνύουν σε κάθε τους βήμα στον οποιοδήποτε αναρμόδιο σκαναριστή που τους περίμενε απειλητικά σε κάθε σημείο της πόλης (στο πανεπιστήμιο, στο χώρο εργασίας, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα μαγαζιά...) και ο οποίος είχε γίνει η σκιά τους και ο μόνιμος εφιάλτής τους.

Τους κοίταζες γεμάτος περιφρόνηση και ευχαρίστηση και έλεγες: "εγώ δεν είμαι ένας μολυσμένος Εβραίος (ήτοι ανεμβολίαστος) σαν και αυτούς, που περιφέρονται πάντα με το άστρο του Δαυίδ (ήτοι αρνητική βεβαίωση rapid test) και είναι στιγματισμένοι και κυνηγημένοι απ' τα Τάγματα Εφόδου του Γ' Ράιχ (ήτοι τους αναρμόδιους σκαναριστές της κυβέρνησης Τάκι Μήτσι)". Καθώς τους κοίταζες μονολογούσες γεμάτος υπερηφάνεια και έπαρση λέγοντας: "Εγώ ανήκω στην Άρια Φυλή (ήτοι είμαι εμβολιασμένος), είμαι φιλικά προσκείμενος στο ναζιστικό καθεστώς (ήτοι στην κυβέρνηση Τάκι Μήτσι), θα έχω πάντα την εύνοια του Αδόλφου Χίτλερ (ήτοι του Τάκι Μήτσι) καθώς έχω δώσει όρκους πίστης και αφοσίωσης προς το Ναζιστικό Κόμμα (ήτοι θα είμαι ψηφοφόρος της Νέας Δικτατορίας μέχρι να κλείσω τα μάτια μου και να εγκαταλείψω τα εγκόσμια). 

Η αλήθεια είναι όμως ότι έπρεπε να δείχνεις και εσύ ένα έγγραφο που αποδείκνυε την καθαρότητά σου. Η δική σου καθαρότητα ήταν μόνιμη, απ' τη στιγμή που επέλεξες εμένα το εμβόλιο,  κανείς δεν μπορούσε να σου προσάψει ότι θα μπορούσες να έχεις μολυνθεί παρότι περπατούσες στα ίδια μέρη που περπατούσαν και οι Εβραίοι (ήτοι οι ανεμβολίαστοι), μιλούσες αναγκαστικά πλέον μαζί τους, συναντιόσασταν πλέον τυχαία και όχι επειδή το επεδίωκες στα ίδια μέρη και θα μπορούσαν να σου μεταδώσουν τις μολυσματικές τους ασθένειες. Αντιθέτως, η καθαρότητα των Εβραίων ήταν παροδική και αμφίβολη, οι ίδιοι έπρεπε να ελέγχονται καθημερινά προκειμένου να πιστοποιείται η καθαρότητά τους με τη χρήση του στυλεού, ο οποίος μόνο ως μέσο εξευτελισμού, ταπείνωσης και σωματικού όπως και ψυχικού τραυματισμού τους λειτουργούσε και όχι ως μέσο ανίχνευσης των υποτιθέμενων μολυσματικών τους ασθενειών. Πού οφείλεται αυτή σου η μεταστροφή; Εσύ  συνυπήρχες αρμονικά με τους Εβραίους, συζητούσατε και τους αντιμετώπιζες ως ισότιμους συμπολίτες σου και όχι ως κατακάθια της κοινωνίας που απειλούσαν τη συνοχή της γερμανικής (ήτοι της ελληνικής) κοινωνίας.  Σε καταλαβαίνω όμως. Ήθελες την εύνοια του καθεστώτος, το οποίο σου άσκησε τέτοια επιρροή ώστε δεν μπορούσες να φανταστείς πλέον τον εαυτό σου μακριά απ' τους κόλπους του Ναζιστικού Κόμματος (ήτοι του κόμματος της Νέας Δικτατορίας). Έτσι λοιπόν επέτρεψες να κυλήσω στον οργανισμό σου στην αρχή μόνο μια φορά για να αποκτήσεις την ιδιότητα του μέλους του Ναζιστικού Κόμματος αλλά  και αργότερα, όπως θα σου  υπενθυμίσω παρακάτω,  όταν σου το ζήτησε το καθεστώς με άφησες να εισέλθω στον οργανισμό σου δίχως να προβάλλεις καμία αντίσταση. Πρόσφερες για άλλες δύο, τρεις, τέσσερις φορές το όμορφό σου μπρατσάκι για να ενωθούμε για πάντα με όρκους αμοιβαίας αγάπης.

Όταν εμβολιάστηκες με την πρώτη δόση απέκτησες το πολυπόθητο έγγραφο με το οποίο γινόσουν δεκτός στους κόλπους του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (ήτοι της Νέας Τρομοκρατίας). Είχες πλέον τη δική σου κάρτα μέλους και μπορούσες να έχεις πρόσβαση οπουδήποτε και οποτεδήποτε, όλες οι πύλες ήταν πλέον ανοιχτές για εσένα. Δεν σου πέρασε απ' το μυαλό ότι για να συνεχίσεις να έχεις κατοχυρωμένη την ελευθερία της κίνησης έπρεπε να καταβάλεις ακριβό αντίτιμο, να πληρώσεις με το ίδιο σου το αίμα, αφού δέχτηκες να φτάσω και στο τελευταίο κύτταρο του οργανισμού σου, αρκεί να είχες την εύνοια και τα προνόμια του Τρίτου Ράϊχ (ήτοι της κυβέρνησης Τάκι Μήτσι). Τα οποία προνόμια δεν θα  μπορούσες να τα εξασφαλίσεις αν τασσόσουν ανοιχτά κατά του καθεστώτος. Σ'  αυτήν την περίπτωση, θα είχες ίδια κατάληξη με εκείνα τα δηλητηριώδη μανιτάρια, τους Εβραίους (ήτοι τους ανεμβολίαστους),  που δεν τους θεωρούσες πλέον συνανθρώπους σου καθώς είχες χάσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς. Κρατούσες το πολυπόθητο έγγραφο, που ήταν η  κάρτα μέλους του Ναζιστικού Κόμματος (ήτοι το πιστοποιητικό εμβολιασμού) και το θεωρούσες φυσιολογικό να πρέπει να την επιδεικνύεις όποτε σου το ζητούσαν και μάλιστα συναισθήματα χαράς και υπερηφάνειας σε πλημμύριζαν κάθε φορά που χρειαζόταν να επιδείξεις την κάρτα σου καθώς  με αυτόν τον τρόπο έδειχνες έμπρακτα  την πίστη και την αφοσίωση σου στο Κόμμα". 

Ο καιρός περνούσε και το ναζιστικό καθεστώς άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνο. Δεν του αρκούσε πλέον τα μιάσματα της κοινωνίας, οι αρνητές και οι εχθροί του καθεστώτος (ήτοι οι μη εμβολιασμένοι) να κυκλοφορούν απλώς με το άστρο του Δαυίδ (ήτοι την αρνητική βεβαίωση rapid test). Έπρεπε να καταβάλουν στην πολιτεία πρόστιμο επειδή τους επέτρεπε να κυκλοφορούν εντός της χώρας και δεν τους είχε κλείσει ακόμη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όσοι λοιπόν ανήκαν στην ηλικιακή κατηγορία άνω των 60 ετών και  εξακολουθούσαν να αντιστέκονται και να μην συμμορφώνονται επιλέγοντας να μην εμβολιαστούν, σε αντίθεση μ' εσένα και άλλους συμπολίτες σου,  που  δεχτήκατε τη μοίρα σας και υποκύψατε στον εμβολιασμό,  θα έπρεπε να καταβάλουν πρόστιμο ύψους 100 ευρώ.

Κάποιοι από τους Εβραίους δείλιασαν, πίστεψαν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να πληρώσουν το πρόστιμο αλλά συνέχισαν να με απαρνούνται, εμένα το σωτήριο εμβόλιο. Άλλοι πάλι Εβραίοι μην αντέχοντας να βρίσκονται πλέον στο περιθώριο, σήκωσαν τα μανίκια τους και μου επέτρεψαν να κυλήσω αργά-αργά στον οργανισμό τους. Οι Εβραίοι που εμβολιάστηκαν  μπορούν να παραλληλιστούν με τους Ζοντερκομάντο (Sonderkommandos), καθότι ήταν και αυτοί Εβραίοι αλλά υπό την απειλή της εκτέλεσής τους  αναγκάστηκαν να συνεργαστούν για λίγους μήνες με τους Ναζί ενεργώντας κάτω απ' τις διαταγές της χιτλερικής μπότας σε βάρος των συμπατριωτών τους καθότι έπρεπε ν' αναλάβουν τη διαχείριση των πτωμάτων τους (ως Ζοντερκομάντο μπορούν να χαρακτηριστούν οι ανεμβολίαστοι που φοβήθηκαν τις απειλές της κυβέρνησης και αναγκάστηκαν να πληρώσουν το πρόστιμο, στρεφόμενοι αναγκαστικά κατά των επίσης ανεμβολίαστων συμπολιτών τους. Η διαφορά όμως είναι ότι οι Ζοντεροκομάντο δεν είχαν τη δυνατότητα επιλογής: ή θα δεχόντουσαν να υπακούσουν στα ναζιστικά κελεύσματα ή θ' αυτοκτονούσαν ενώ όσοι υπό το κράτος των κυβερνητικών απειλών επέλεξαν να εμβολιαστούν για ν' αποφύγουν το πρόστιμο, είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να εκδηλώνουν ανυπακοή κατά του αντισυνταγματικού μέτρου τόσο της επιβολής του υποχρεωτικού εμβολιασμού όσο και της επιβολής του διοικητικού προστίμου των 100 ευρώ στις ηλικιακές πληθυσμιακές ομάδες άνω των 60 ετών). Δυστυχώς όμως η μοίρα των Ζοντερκομάντο ήταν προδιαγεγραμμένη καθώς ναι μεν είχαν λίγο καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, προκειμένου να είναι σε θέση να συνεχίζουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο ναζιστικό καθεστώς αλλά μετά από λίγους μήνες εκτελούνταν και εκείνοι  (αντίστοιχα η κυβέρνηση Τάκι Μήτσι ναι μεν διέγραψε τα πρόστιμα των πολιτών που τελικά πείστηκαν ή πιο σωστά υποχρεώθηκαν να εμβολιαστούν και ως εκ τούτου για λίγους μήνες μπόρεσαν να "απολαύσουν" τα προνόμια των εμβολιασμένων αλλά τελικά αργότερα συνειδητοποίησαν ότι η κυβέρνηση τους εξαπάτησε και θα έπρεπε να συνεχίσουν ν' αποδεικνύουν την καθαρότητά τους μετά τη λήξη του πιστοποιητικού εμβολιασμού τους, όπως πρώτα).

Ο καιρός περνούσε και απ' τα μεγάφωνα (ήτοι απ' την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, την εφημερίδα και το διαδίκτυο) καθημερινά ανακοινώνονταν οι θάνατοι των μολυσμένων Εβραίων στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας όπου έχαναν ένας-ένας τη ζωή τους αργά και βασανιστικά λόγω υποσιτισμού, κακομεταχείρισης, ασθενειών και υπερβολικής εργασίας (αντίστοιχα οι μη εμβολιασμένοι έχαναν τη ζωή τους αργά και βασανιστικά στα ιατρικά θεραπευτήρια της Ελλάδας  καθότι τους κακομεταχειρίζονταν ακριβώς λόγω της επιλογής τους να μην εμβολιαστούν). Όμως το ναζιστικό καθεστώς ήθελε να ετοιμάσει ένα ισχυρό θανατηφόρο αέριο το οποίο θα μπορούσε να  εξοντώνει σε κλάσματα δευτερολέπτου και μαζικά τους Εβραίους. Τα πνευμόνια τους θα δυσλειτουργούσαν, να ανασάνουν δεν θα μπορούσαν και ένα μόνο πράγμα θα λαχταρούσαν: να γλιτώσουν απ' την κόλαση που αναγκαστικά θα ζούσαν.

Πράγματι, οι μελέτες και δοκιμές στα εργαστήρια του Άουσβιτς από γιατρούς-ειδικούς του καθεστώτος προχωρούσαν νυχθημερόν με γοργούς ρυθμούς.  Μέσα σε μια εβδομάδα μπόρεσαν να παρασκευάσουν το πιο ισχυρό και το πιο θανατηφόρο αέριο, το Zyklon B (ήτοι τον ιό  Covid-19). Ένιωθαν υπερήφανοι για το κατόρθωμά τους. Τότε αποφάσισαν να αγκαλιάσουν θερμά ο ένας τον άλλο και να ανταλλάξουν μεταξύ τους συγχαρητήριες ευχές. Βγάζουν λοιπόν τις προστατευτικές μάσκες που φορούσαν κατά τη διάρκεια των πειραμάτων και αρχίζουν να αγκαλιάζονται  αγνοώντας ότι αυτός έμελλε να ήταν ο τελευταίος τους εναγκαλισμός. Εκείνη την ώρα ένας σεισμός τους ταρακούνησε συθέμελα και μεμιάς το δοχείο με το  θανατηφόρο αέριο έπεσε και χύθηκε στο πάτωμα.  Ο σεισμός διήρκεσε για λίγα δευτερόλεπτα, ίσα για να ρίξει το αέριο στο δάπεδο. Εκείνοι μέσα στην αναταραχή και τον αιφνιδιασμό τους ξέχασαν να φορέσουν τις προστατευτικές τους μάσκες και άρχισαν να βήχουν ο ένας μετά τον άλλο. Διαπίστωσαν ότι αφενός μεν ευτυχώς δεν πέθαναν ακαριαία αφετέρου δε το σχέδιο τους για το ισχυρότερο θανατηφόρο αέριο είχε ναυαγήσει. Τελικά έπρεπε να συνεχίσουν τις δοκιμές και όχι να  θεωρήσουν εσφαλμένα ότι  το θανατηφόρο αέριο τους βρίσκεται στην ολοκληρωμένη του μορφή.

Καθώς προσπαθούσαν να συνέλθουν απ' το σοκ, ξαφνικά τα επίπεδα κορεσμού του  οξυγόνου ενός εκ των γιατρών της επιστημονικής ομάδας έπεσαν  δραματικά. Οι συνάδελφοί του έχοντας έντονη δυσκολία στην αναπνοή και ακατάσχετο βήχα κάλεσαν ασθενοφόρο που τον οδήγησε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Βερολίνου (ήτοι στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός"). Η κατάστασή του ήταν εξαιρετικά κρίσιμη και χρειάστηκε να διασωληνωθεί. Το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου δεν πρόλαβε να λάβει καμία ενημέρωση ότι ο ασθενής αυτός είχε εισπνεύσει σε μεγάλες ποσότητες το αέριο Zyklon B (ήτοι  τον ιό Covid 19), ώστε να λάβει ισχυρά μέτρα προφύλαξης. Εξάλλου, ήταν κάτι πρωτόγνωρο γι' αυτούς να καλούνται ν' αντιμετωπίσουν έναν ασθενή σ' αυτήν την κατάσταση και δεν γνώριζαν ακόμη ούτε και οι ίδιοι ποιο υγειονομικό πρωτόκολλο θα έπρεπε να ακολουθήσουν. Σημασία γι' αυτούς εκείνη την ώρα είχε η ανάκαμψη του ασθενούς. Πριν όμως τον διασωληνώσουν εκτέθηκαν δυστυχώς και οι ίδιοι σε υψηλό ποσοστό στο ιικό φορτίο του ασθενούς που καλούνταν να περιθάλψουν και άρχισαν να βήχουν ο ένας μετά τον άλλο.

Μέσα σε λίγα 24ωρα ο αριθμός των προσώπων που παρουσίαζαν κυρίως έντονο και ασταμάτητο βήχα, υψηλό πυρετό και χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα είχε εκτιναχθεί. Το θανατηφόρο αέριο  εξαπλωνόταν με γοργούς ρυθμούς  πάνω από ολόκληρη τη χώρα. Μέσω των αόρατων σταγονιδίων που διέφευγαν απ' το στόμα του κάθε πολίτη το αέριο αυτό μπόρεσε να προσβάλει αναρίθμητο τμήμα του πληθυσμού.  

Ο ηγέτης του Εθνικοσιαλιστικού Κόμματος Αδόλφος Χίτλερ (ήτοι ο Τάκι  Μήτσι) έβγαλε αυθημερόν διάγγελμα στο οποίο εξήγγειλε διάφορα μέτρα για την καταπολέμηση του νέου θανατηφόρου αερίου που είχε πλέον  λάβει διαστάσεις θανατηφόρου ιού: υποχρεωτική καραντίνα, τήρηση κοινωνικών αποστάσεων, χρήση μάσκας, τήρηση κανόνων ατομικής υγιεινής. Τα δημόσια και ιδιωτικά θεραπευτήρια της χώρας άρχισαν να προμηθεύονται ολόσωμες στολές προστασίας για τη σωστή διαχείριση περιστατικών που είχαν εισπνεύσει το Zyklon B (ήτοι τον ιό Covid 19).

Στο στόχαστρο του καθεστώτος δεν βρίσκονταν πλέον μόνο οι Εβραίοι (ήτοι οι ανεμβολίαστοι) των οποίων οι εκτελέσεις στα στρατόπεδα συγκέντρωσης συνεχίζονταν κανονικά αλλά και οι ίδιοι οι Γερμανοί (ήτοι οι εμβολιασμένοι Έλληνες) πολίτες που απεμπόλησαν τις ελευθερίες τους με αντάλλαγμα την ευμένεια του καθεστώτος. Καλούνταν να αποδείξουν εκ νέου την πίστη και την αφοσίωσή τους στο Κόμμα.  Με ποιον τρόπο; Μα φυσικά με το να καθίσουν εκ νέου στην εμβολιαστική καρέκλα προκειμένου ν' ανανεώσουν την κάρτα μέλους τους (ήτοι το πιστοποιητικό εμβολιασμού  τους). Δεν θα προέβαιναν στο εγχείρημα αυτό για πρώτη φορά. Τη διαδικασία τη γνώριζαν, εξοικειώθηκαν με αυτήν απ' την πρώτη στιγμή που ανήλθε στην εξουσία ο Α. Χίτλερ με το Εθνικοσοσιαλιστικό του Κόμμα και ήταν τότε που οι ίδιοι έσπευσαν να γίνουν μέλη του Κόμματος (ήτοι απ' τη στιγμή που ο Τάκι  Μήτσι ανήλθε στην εξουσία με το κόμμα της Νέας Δικτατορίας και η πλειοψηφία των  Ελλήνων  πολιτών αποδείχθηκε ότι ήταν φανατικοί και υπάκουοι ψηφοφόροι του).

Το πανίσχυρο Γ' Ράϊχ μέσα σε λίγους μήνες ετοίμασε ένα εμβόλιο που υποσχόταν την απόλυτη ελευθερία, την ανοσία, τη γρήγορη επιστροφή στην κανονικότητα. Ήταν δωρεάν, ήταν ασφαλές, ήταν μια προσφορά αγάπης και ειλικρινούς ενδιαφέροντος του κράτους προς τους πολίτες του. Η εμβολιαστική καμπάνια με την κωδική ονομασία "Επιχείρηση Ελευθερία" ξεκίνησε. "Λαέ της Γερμανίας (ήτοι της Ελλάδας), ξέρω ότι έχεις κουραστεί απ' τα σκληρά μέτρα που σου επιβάλλαμε. Δικαιούσαι λοιπόν επιτέλους ν' ανασάνεις ελεύθερα και ξέγνοιαστα όπως παλιά. Να μπορείς να ζεις τη ζωή σου όπως τη θες, δίχως περιορισμούς. Μ' ένα μόνο τσίμπημα  το όνειρό σου θα γίνει πραγματικότητα ενώ συγχρόνως θα προστατεύσεις όχι μόνο τη δική σου ζωή αλλά και εκείνη των αγαπημένων σου προσώπων. Κάθε πολίτης του γερμανικού (ήτοι του ελληνικού) έθνους είναι πολύτιμος για το Γ΄ Ράϊχ (ήτοι για την κυβέρνηση Τάκι Μήτσι). Ας μην υπάρξουν άλλες απώλειες στο γερμανικό (ήτοι στον ελληνικό) πληθυσμό λόγω του συγκεκριμένου θανατηφόρου ιού. Μένουμε ασφαλείς, μένουμε υγιείς! Το εμβόλιο απελευθερώνει (κατά το η εργασία απελευθερώνει που αναγραφόταν στις πύλες των στρατοπέδων συγκέντρωσης).

Σε  αστραπιαίο χρόνο ξεπρόβαλλαν σαν μανιτάρια εμβολιαστικά κέντρα σε διάφορα σημεία της χώρας. Ο κόσμος σαν υπνωτισμένος άρχισε να προσέρχεται μαζικά στα κέντρα αυτά για τη δεύτερη εμβολιαστική δόση. Δεν πέρασαν παρά λίγοι μήνες όταν ο λαός κλήθηκε εκ νέου στην εμβολιαστική καρέκλα για την τρίτη αυτή τη φορά δόση προκειμένου να παραμείνει ανοσοποιημένος. Η  γερμανική νεολαία (ήτοι η ελληνική νεολαία) ήταν και αυτή εξοικειωμένη με την εμβολιαστική  διαδικασία καθότι ήδη από τη σύσταση του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (ήτοι της Νέας Τρομοκρατίας) η πλειοψηφία των νέων είχε ενταχθεί στους κόλπους της Χιτλερικής Νεολαίας (ήτοι της Οργάνωσης Νέων Νέας Δικτατορίας) έχοντας πραγματοποιήσει μια δόση εμβολίου και συνεπώς δεν είχε αντίρρηση να συμμετέχει στην επαναλαμβανόμενη εμβολιαστική διαδικασία. 

Η πολυπόθητη όμως ελευθερία δεν ερχόταν, οι πολίτες μολύνονταν και επαναμολύνονταν απ' τον κορωνοϊό. Ορισμένοι σκεπτόμενοι άρχισαν να μονολογούν: "Μήπως δεν έπρεπε τελικά να εμβολιαστώ; Μήπως έπρεπε να εναντιωθώ στο καθεστώς;" ενώ άλλοι διατράνωναν την πίστη τους στον Αδόλφο Χίτλερ (ήτοι στον Τάκι Μήτσι) λέγοντας με βροντερό τόνο: "Όσες δόσεις και αν χρειαστεί να κάνω θα τις κάνω. Αφού αυτή είναι η επιθυμία του ηγέτη μας. Ζήτω το Κόμμα!"

Στο μεταξύ οι ένδοξες ημέρες του Κόμματος φαινόταν ότι είχαν παρέλθει ανεπιστρεπτί ενώ ο ιός είχε αποδυναμώσει σε μεγάλο βαθμό τη γερμανική (ήτοι την ελληνική) κοινωνία. Ωστόσο, οι θάνατοι από το Zyklon B (ήτοι απ' τον κορωνοϊό) και ο αριθμός των διασωληνωμένων είχαν αρχίσει να μειώνονται. Ο λαός άρχισε να ελπίζει ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες.

Η Ναζιστική Κυβέρνηση (ήτοι η κυβέρνηση Τάκι Μήτσι) διανύει πλέον τις τελευταίες της ημέρες στην εξουσία λόγω των επερχόμενων εκλογών. Έχοντας αντιληφθεί το γεγονός αυτό προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να αποδείξει στην γερμανική (ήτοι στην ελληνική κοινωνία) ότι εξακολουθούσε να είναι ένδοξη όπως και πρώτα.  Έτσι λοιπόν συνεχίζει να υποβάλει τους Εβραίους (ήτοι τους ανεμβολίαστους) στην ταπεινωτική διαδικασία των rapid tests στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας (ήτοι στους χώρους εργασίας τους) και να μην καταργεί  το επιβαλλόμενο διοικητικό πρόστιμο των 100€ προσαυξανόμενο με τόκους ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι όσοι επέλεξαν να μην εμβολιαστούν δεν επρόκειτο πλέον να το πράξουν. Επιθυμεί όμως να διατηρεί αυτά τα τιμωρητικά μέτρα λόγω της εκδικητικής διάθεσης που το έχει κυριεύσει.

Το εμβόλιο σταμάτησε τη διήγησή του για να δει αν ο πολίτης τον ακούει και τον ρωτά εμφατικά:"με ακούς;"    

"Ναι σ' ακούω" απάντησε με τρεμάμενη φωνή ο πολίτης:! "Σ' ακούω και θλίβομαι καθώς διαπιστώνω ότι εν τέλει η πλειοψηφία των συμπολιτών μου δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να κάνουν επιλογές: έκαναν το εμβόλιο, δηλαδή εσένα για να μην χάσουν τα προνόμια που πίστευαν ότι εσύ θα τους τα εξασφαλίσεις. Τώρα επανήλθαμε σε μια επίπλαστη κανονικότητα και πλέον κανείς δεν μου ζητά ν' αποδείξω ότι είμαι πιστός στο καθεστώς και πλήρως εμβολιασμένος. Το καθεστώς με χρησιμοποίησε. Νιώθω ότι συμμετείχα σ' ένα πείραμα για χάρη του οποίου απαρνήθηκα κάθε θεμελιώδες δικαίωμά μου!"

Και το εμβόλιο του είπε παρηγορητικά στο αυτί: " Έλα μην κάνεις έτσι. Αφού το ξέρω ότι είμαι απαραίτητο για τον οργανισμό σου, αν με στερηθείς θα πέσεις σε μαρασμό".

"Μα δεν σε θέλω στη ζωή μου, ποτέ μου δεν σε ήθελα αναγκάστηκα να σε εντάξω στη ζωή μου!", φώναξε ο πολίτης με τη λιγοστή δύναμη που του έχει απομείνει καθότι λόγω της υποτακτικής στάσης που υιοθέτησε είναι πλέον άβουλος και μαλθακός.

Και το εμβόλιο του λέει με χαρά: "Αν έβαζες το μυαλό σου να δουλέψει, αν σκεφτόσουν κριτικά δεν θα ήμασταν τώρα μαζί. Πλέον είσαι αιχμάλωτός μου! Δεν είναι σε θέση να αποφασίζεις εσύ για τον εαυτό σου αλλά εγώ για εσένα. Και μην νομίζεις ότι επειδή σύντομα θα πέσει το Γ' Ράϊχ δεν θα χρειαστεί να προσέλθεις ξανά στην εμβολιαστική καρέκλα. Το Δ' Ράϊχ ανατέλλει και ετοιμάζει νέες ολόφρεσκες δόσεις για εσένα!"

Και ο πολίτης απαντά: "Έχεις δίκιο αφού δεν έχω πλέον δικαιώματα και ελευθερίες, τουλάχιστον όσες δόσεις δικαιούμαι θα τις κάνω!". 

Τον τελευταίο λόγο τον έχει το εμβόλιο: " Και βέβαια θα τις κάνεις. Το καθεστώς φροντίζει το λαό του. Και όσο πιο πολλές  είναι οι δόσεις,  τόσο πιο πολλά προνόμια θα έχεις, τα οποία  όμως για να τα συντηρείς θα πρέπει να κάνεις και άλλες δόσεις. Όπως καταλαβαίνεις θα είμαστε καλοί συνοδοιπόροι και σε αυτή τη ζωή και ποιος ξέρει ίσως και στη μετά θάνατον  ζωή". 

Κάπου εδώ τελειώνει η προβολή του σημερινού μας επεισοδίου. Όταν ξεκινήσει νέος εμβολιαστικός κύκλος θα σας ενημερώσουμε. Μείνετε συντονισμένοι στο κανάλι μας καθότι ακολουθεί ψυχαγωγικό πρόγραμμα που θα σας ανεβάσει τη διάθεση. Και μην ξεχνάτε, "το εμβόλιο απελευθερώνει!"  
 
                                                                        "Λευκό Ρόδο"
                                                         Τριτοετής Φοιτήτρια Νομικής ΕΚΠΑ

 

 

 



 

 



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου