Προχθές,
25 Οκτωβρίου, η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη, ζήτησε
την άρση της ασυλίας όλης της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος των
Σπαρτιατών πλην του Βασίλη Στίγκα, προκειμένου να εξεταστούν για το
αδίκημα της εξαπάτησης εκλογέων που προβλέπεται στο άρθρο 112 παρ 2 του
π.δ 26/2012 (Κωδικοποίηση της νομοθεσίας περί εκλογής βουλευτών), γιατί
όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο που απέστειλε στη Βουλή:
“....Παρεστησαν
από κοινού ψευδώς στους εκλογείς.....ότι είναι υποψήφιοι βουλευτές του
κόμματος Σπαρτιάτες με αρχηγό τον Βασίλειο Στίγκα και ακολουθούν τις
αρχές του συγκεκριμένου κόμματος, του οποίου η οργάνωση και η δράση
πληροί τις προϋποθέσεις της εκλογικής νομοθεσίας και εξυπηρετεί την
ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η αλήθεια όμως ήταν
ότι αυτοί είχαν επιλεγεί από τον Ηλία Κασιδιάρη και όχι από τον Βασίλειο
Στίγκα, ότι χάρη στη στήριξη του πρώτου είχαν εκλεγεί βουλευτές και ότι
αναγνώριζαν ως πραγματικό τους αρχηγό τον ανωτέρω, ο οποίος τους
καθοδηγούσε από τις φυλακές...”
Ωστόσο για να εφαρμοστεί το άρθρο 112 παρ. 2 του π.δ 26/2012,
το οποίο κατά λέξη ορίζει ότι “Όποιος με ψεύτικες ειδήσεις ή
συκοφαντικές διαδόσεις που αναφέρονται στο πρόσωπο κάποιου υποψηφίου ή
με άλλο τρόπο εξαπατά τον εκλογέα, είτε για να παραλείψει την άσκηση του
εκλογικού δικαιώματος, είτε για ν` αλλάξει το εκλογικό του φρόνημα,
τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο χρόνια και με χρηματική ποινή ....”
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ η απατηλή συμπεριφορά, η οποία κατά το νόμο μπορεί να
εκδηλώνεται με ψευδείς ειδήσεις ή με συκοφαντικές διαδόσεις ή με
οποιοδήποτε άλλο τρόπο, να έχει σκοπό “είτε (ο εκλογέας) να παραλείψει
την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος”, είτε “να αλλάξει το εκλογικό του
φρόνημα”.
Τις ίδιες προϋποθέσεις θέτει και το άρθρο 162 ΠΚ,
το οποίο κατά λέξη ορίζει ότι “Όποιος με ψευδείς ειδήσεις ή
συκοφαντικές διαδόσεις που ανάγονται στο πρόσωπο κάποιου υποψηφίου ή με
άλλο τρόπο εξαπατά εκλογέα, με αποτέλεσμα αυτός να μην ασκήσει το
εκλογικό του δικαίωμα, να ψηφίσει άκυρα ή να μεταβάλλει το εκλογικό του
φρόνημα σε κάποια από τις εκλογές ή τα δημοψηφίσματα του άρθρου 161,
τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή”.
Εν
προκειμένω όμως είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι “εξαπάτηση” των
εκλογέων για να “αλλάξουν” το πολιτικό τους φρόνημα δεν υπήρξε. Αυτοί
που ψήφισαν το κόμμα των Σπαρτιατών γνώριζαν πολύ καλά ότι το εν λόγω
κόμμα έχει τη στήριξη του Κασιδιάρη και ακριβώς για τον λόγο αυτό το
επέλεξαν. Μάλιστα το παράδοξο είναι ότι ενώ η κ. Αδειλίνη ζητά την άρση
της ασυλίας των εν λόγω βουλευτών για “εξαπάτηση εκλογέων”, ταυτόχρονα
στο ίδιο έγγραφο αναγνωρίζει τη “γνώση” αυτή των εκλογέων αναφέροντας
χαρακτηριστικά ότι αυτοί που εκλέχτηκαν “επιλέγησαν” από τον Ηλία
Κασιδιάρη και έγιναν βουλευτές “χάρη στη στήριξή” του, η οποία προφανώς
δεν ήταν μυστική και υλοποιήθηκε με οδηγία του που απευθυνόταν στους
οπαδούς του.
Γιατί λοιπόν, παρ' όλα αυτά, η κ. Αδειλίνη προβαίνει σ' αυτήν την πρωτοφανή – και νομικά αβάσιμη- κίνηση;
Προφανώς
γιατί έτσι εξυπηρετεί την κυβέρνηση, η οποία θέλει να “διορθώσει” το
λάθος του εκλογικού σώματος που ψήφισε οκτακομματική βουλή. Ενδεικτικές
άλλωστε είναι οι δηλώσεις του Προέδρου της Βουλής, Κώστα Τασούλα, ο
οποίος πριν ακόμα αποφασιστεί η άρση της ασυλίας των εν λόγω βουλευτών
έκανε λόγο για έκπτωση τους από το βουλευτικό αξίωμα χωρίς να υπάρχει
οποιοδήποτε τέτοιο νομικό έρεισμα (“την έκπτωση ή όχι από το βουλευτικό
αξίωμα θα την αποφασίσει το Εκλογοδικείο”) καθώς οι λόγοι έκπτωσης
βουλευτού αναφέρονται περιοριστικά στο Σύνταγμα1 και έδωσε
την οδηγία ότι “όσοι προσέφυγαν στο εκλογοδικείο μπορούν να επικαλεστούν
τις όποιες εξελίξεις υπάρξουν στο ποινικό σκέλος της υπόθεσης”.
Είναι
λοιπόν σαφές ότι αυτήν τη στιγμή η “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη χρησιμοποεί
διατάξεις που αποσκοπούν στην κατοχύρωση της ελεύθερης διαμόρφωσης της
πολιτικής βούλησης του εκλογικού σώματος και της ελεύθερης εκδήλωσής της
για να εξυπηρετήσει ακριβώς τους αντίθετους στόχους. Πρόκειται για καταστρατήγηση του Συντάγματος, του οποίου το άρθρο 52
ορίζει ρητά ότι “η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης,
ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των
λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε
περίπτωση” και εμφανή παραβίαση της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας, καθώς
οδηγεί στην ακύρωση της ψήφου αυτών που ψήφισαν το εν λόγω κόμμα.
Η
σοβαρή αυτή θεσμική εκτροπή μέχρι στιγμής δεν έχει καταγγελθεί από τα
υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία σιγούν, είτε γιατί δεν
θέλουν να κατηγορηθουν ότι υποθάλπουν τον Κασιδιάρη, είτε γιατί
προσδοκούν οφέλη από τη μοιρασιά των εδρών των “Σπαρτιατών”. Αυτό όμως
που είναι σημαντικό – και φαίνεται ότι δυστυχώς δεν κατανοεί ο πολιτικός
κόσμος - είναι ότι σήμερα η θεσμική αυτή εκτροπή αφορά τους
“Σπαρτιάτες” και τους οπαδούς του εγκληματία Κασιδιάρη, αύριο όμως θα
χρησιμοποιηθεί εναντίον οποιουδήποτε άλλου κόμματος που δεν είναι αρεστό
στην κυβέρνηση.
Εν
ολίγοις, η παρέμβαση της Εισαγγελέως του Αρειου Πάγου ανοίγει τον
ολισθηρό δρόμο της “διόρθωσης” της βούλησης του εκλογικού σώματος δια
της δικαστικής οδού και ως εκτούτου τίθεται σε όλους το σοβαρό ερώτημα,
αν είναι ανεκτή μια τέτοια προοπτική, ακόμη και για την κατ' επίφαση
δημοκρατία μας.
* Η Στέλλα Πατρώνα είναι δικηγόρος, μέλος του Δικτύου Ενεργών Καταναλωτών - Δ.Ε.ΚΑ και της πρωτοβουλίας Δρόμος Ανοιχτός
1.
Ο Χαράλαμπος Τσιλιώτης γράφει για το ενδεχόμενο έκπτωσης των βουλευτών
του κόμματος "Σπαρτιάτες" από το βουλευτικό αξίωμα.
https://www.syntagmawatch.gr/trending-issues/spartiatwn-synexeia-kai-ekptwsi-apo-to-vouleytiko-axiwma/
