Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020

Το χαβιάρι, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ο ΔΕΔΔΗΕ και ένας κόσμος ανάποδα

Πως θα αντιδρούσατε αν αίφνης μαθαίνατε ότι ο υπουργός αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων ανακοίνωσε ότι μέχρι το 2030 ένας στους τρεις έλληνες πρέπει να τρώει χαβιάρι και ότι για να γίνει “προσιτό” προτίθεται να το επιδοτήσει με φορολογικές ελαφρύνσεις και κίνητρα; Η πρώτη σκέψη, χωρίς αμφιβολία, θα ήταν ότι ο υπουργός έχει τόση επαφή με την πραγματικότητα όση και η Μαρία Αντουανέτα, όταν προέτρεπε τους φτωχούς της Γαλλίας αφού δεν είχαν ψωμί, να τρώνε παντεσπάνι. Η δεύτερη, οπωσδήποτε πιο ψύχραιμη και λογική, ότι ο υπουργός τελικά δεν αγνοεί τις συνθήκες ζωής που επικρατούν στη χώρα, αλλά απλώς ενδιαφέρεται να προωθήσει συμφέροντα εισαγωγέων και παραγωγών του εξωτερικού και βρήκε τον πιο βολικό τρόπο να το κάνει.

Βεβαίως θα αναρωτιέστε γιατί κάνουμε αυτήν την αναφορά στο χαβιάρι και το φανταστικό σενάριο επιδότησής του. Η απάντηση είναι απλή: Γιατί όσο γελοία και παράλογη είναι η επίδότηση ενός πολυτελούς εδέσματος σαν το χαβιάρι, άλλο τόσο γελοία και παράλογη είναι και η επιδότηση των ηλεκτρικών οχημάτων σε μια χώρα που σύμφωνα με επίσημα στοιχεία έχει από τα μεγαλύτερα ποσοστά ενεργειακής φτώχειας στην Ευρώπη (1), ένα στα τρία νοικοκυριά δεν μπορεί να πληρώσει εγκαίρως τους λογαριασμούς του (2) και ένας στους πέντε εργαζόμενους αμείβεται με μισθό κάτω των πεντακοσίων ευρώ (3).

Ωστόσο το πρόβλημα δεν περιορίζεται στη γελοιότητα. Τα σχέδια για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης αποτελούν ταυτοχρόνως επιτομή της κοινωνικής αναλγησίας! Πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η πρόταση για επιδότηση με το ποσό των 3.000 ευρώ – που σημειωτέον κρίνεται ανεπαρκές από τον ΙΟΒΕ και προτείνεται να αυξηθεί στα 7.500 ευρώ - για την αγορά οχημάτων “χαμηλών ρύπων” (4) και η πρόταση για απαλλαγή από τέλη κυκλοφορίας, τέλη ταξινόμησης, διόδια και ό,τι άλλο σκεφθούν να προσθέσουν ως κίνητρο (5), όταν βασικά είδη επιβαρύνονται με ΦΠΑ 24% και 13 % και η ενεργειακή φτώχεια χτυπάει κόκκινο λόγω των υψηλών τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας και της επιβολής δυσβάσταχτης φορολογίας στο πετρέλαιο θέρμανσης;

Εκτός όμως από τα παραπάνω θα πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά και το εξής: Πως θα καλυφθεί το κόστος για τους σταθμούς φόρτισης , οι οποίοι πρέπει φέτος να φθάσουν τους 1500 (6) σύμφωνα με τα σχέδια του Διαχειριστή του Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ), τα οποία έχουν ανακοινωθεί από το 2018; Ναι, σωστά διαβάσατε! Τα σχέδια για τους 1500 σταθμούς φόρτισης έχουν ήδη εκπονηθεί από τον ΔΕΔΔΗΕ που σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Χατζηδάκη (7) έχει “πρόβλημα έλλειψης ξύλινων στύλων” και αδυνατεί να ανταποκριθεί στις επενδύσεις που απαιτούνται κάθε χρόνο για να διατηρήσει το δίκτυο σε καλή κατάσταση και γι' αυτό πρόκειται να πωληθεί κατά 49% σε ιδιώτη επενδυτή (8).

Και το ερώτημα παραμένει ανοιχτό: Αφού ο Διαχειριστής του Δικτύου, σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις του κ. Χατζηδάκη, δεν μπορεί κάν να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του για αγορά και τοποθέτηση “ξύλινων στύλων” και επίσης σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία “δεν μπορεί να χάνει λεφτά”, δηλαδή πρέπει πάντα να ανακτά το λειτουργικό κόστος του και τα κεφάλαια που επενδύει, ποιός τελικά θα επωμισθεί το κόστος των σταθμών φόρτισης, οι οποίοι μάλιστα πρέπει να είναι σε αναλογία ένας προς δέκα οχήματα σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία;

Μετά βεβαιότητας όχι οι αγοραστές ηλεκτρικών οχημάτων, οι οποίοι μάλιστα προτείνεται από μελέτη του Πολυτεχνείου που εκπονήθηκε για λογαριασμό της ΡΑΕ (9) να απαλλάσσονται για μια πενταετία και από τις χρεώσεις Δικτύου και Συστήματος (δηλαδή τις χρεώσεις ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ) με τις οποίες επιβαρύνονται οι υπόλοιποι καταναλωτές. Εν ολίγοις, το κόστος αυτό προβλέπεται να το καταβάλουμε εμείς οι καταναλωτές. Μαζί θα πρέπει να καταβάλουμε και το κόστος για όλες τις προσαρμογές του Δικτύου στις νέες ανάγκες που δημιουργεί η ηλεκτροκίνηση καθώς και το κόστος των νέων “έξυπνων μετρητών” που ένα από τα πολυδιαφημιζόμενα “θετικά” τους είναι ότι δίνουν τη δυνατότητα να γίνονται αποκοπές της ηλεκτροδότησης χωρίς τη μεσολάβηση συνεργείου. Αυτή είναι η προίκα που ετοιμάζεται για τον ιδιώτη επενδυτή του 49% και φαίνεται ότι δεν είναι ευκαταφρόνητη, αφού σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα αποτελεί το μήλο της έριδος μεταξύ ευρωπαϊκών και κινεζικών κολοσσών (10).

Αλλά τα κακά δεν σταματούν εδώ! Εκτός από τα κίνητρα υπάρχουν πάντα και τα αντικίνητρα, όπως ήδη έχουμε αντιληφθεί από τη δυσβάσταχτη φορολογία στο πετρέλαιο θέρμανσης που πλέον – βάσει του νέου ΕΣΕΚ – ομολογείται ανοιχτά ότι στόχος της ήταν η στροφή των καταναλωτών στα υποκατάστατα του πετρελαίου θέρμανσης (11). Τέτοιο αντικίνητρο είναι και η αύξηση των καυσίμων κίνησης, ένα σενάριο που θεωρείται "λογικό" και συζητιέται, αν κρίνουμε από αυτά που αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του ο πρώην υπουργός ενέργειας , κ. Σταθάκης για την περίφημη ενεργειακή μετάβαση στο “πράσινο Νιου Ντηλ” (12).

Όλα αυτά θα μπορούσαν να ονομαστούν “σκάνδαλο”, αλλά οι λέξεις έχουν χάσει πλέον το νόημά τους. Λέμε λοιπόν ότι ζούμε σ' ένα κόσμο που όλα είναι ανάποδα και κάτι πρέπει να κάνουμε για να αλλάξει!

3 σχόλια:

  1. Κι αν αποφάσιζαν οι πολίτες για όλα αυτά;

    https://greekdimo.wordpress.com/proposal/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χωρίς να διαφωνούμε ότι πρέπει να αποφασίζουν οι πολίτες για τα θέματα αυτά, θα πρέπει να λύσουμε πρώτα το πρόβλημα πως θα διαμορφώσουν γνώμη οι πολίτες και με βάση ποια στοιχεία.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν αποφασίσουμε ότι ο τελευταίος λόγος ανήκει σ' εμάς τους πολίτες τότε θα βρούμε και τους τρόπους να διαμορφώσουμε γνώμη και θα βρούμε και τα στοιχεία.

      Όσο δεν αποφασίζουμε εμείς γιατί ν' ασχοληθούμε;

      Διαγραφή